卷八

推荐阅读:薇蕨集母亲旷野的呼喊犹及编开市大吉轮盘犯罪本能福尔摩斯大失败中国侦探罗师福天真的幽默家

一秒记住【汇总文学 www.hzwx.net】,精彩小说无弹窗免费阅读!

    <h2 class="subname">览古四十二首</h2>

    其一

    <blockquote class="shi">    晋师纳天王,大义白日披。

    尹固附孽子,奉籍奔蛮夷。

    道逢周郊妇,三岁尔大期。

    三年尹固死,妇言如著龟。

    </blockquote>

    其二

    <blockquote class="shi">    出姜哭过市,呼天天实闻。

    市人皆涕下,鲁贼当谁分。

    出肗不归鲁,麟书诛其君。

    </blockquote>

    其三

    <blockquote class="shi">    秦穆饮盗马,楚庄忘绝缨。

    齐景恩一木,触槐有淫刑。

    婧女告齐相,称说辩且正。

    明朝拔槐令,婧父脱囚名。

    </blockquote>

    其四

    <blockquote class="shi">    单父七弦琴,为治务感兴。

    十金南门木,立令务必行。

    单父有成效,夜渔若严刑。

    南门能徙木,不能徙民情。

    以此知巧信,不如拙而诚。

    </blockquote>

    其五

    <blockquote class="shi">    韩厥戮赵仆,不以私害公。

    后人援此义,往往为逄蒙。

    曲逆不背本,事主可移忠。

    伟哉刘公论,吕布真难容。

    </blockquote>

    其六

    <blockquote class="shi">    应侯刻薄人,须贾得无死。

    飞将杀霸陵,狼狠不足齿。

    如何画眉郎,五日杀掾史。

    </blockquote>

    其七

    <blockquote class="shi">    齐相善求治,议论人人殊。

    盖公本黄老,一语盖有余。

    诸儒不足听,醉吏自足呼。

    醉吏狱不扰,诸儒多诉狙。

    </blockquote>

    其八

    <blockquote class="shi">    恭俭汉天子,取士忌少年。

    未应绛灌徒,廷中肯访贤。

    徒为宣室召,复有长沙迁。

    不见冯都尉,庞眉竟谁怜。

    </blockquote>

    其九

    <blockquote class="shi">    田叔作鲁相,王不敢游田。

    痛愧取民物,偿以中府钱。

    汉人重长者,长者岂非贤?

    </blockquote>

    其十

    <blockquote class="shi">    任安与田仁,周仕将军门。

    厮养恶啮马,实坐贫失身。

    发忿骑奴席,拔刀徒自分。

    不会赵少府,何时别奴群。

    乃知圣贤仕,端不与贱贫。

    </blockquote>

    其十一

    <blockquote class="shi">    郭解本大侠,睚眦杀人威。

    当其出邑屋,独不杀倨夷。

    属吏脱践吏,卒感肉袒来。

    此事实近道,可以侠少之。

    </blockquote>

    其十二

    <blockquote class="shi">    汉廷古遗直,免官归田园。

    已闻御史奏,严李有飞言。

    矫制独无罪,加冠礼终存。

    谁谓淮阳召,淮阳为寡恩。

    </blockquote>

    其十三

    <blockquote class="shi">    出关弃孺子,南征笑狂生。

    左右无黄发,淫夫挟之行。

    戮杀汉使者,君臣起大兵。

    尉佗羁汉绶,何曾请长缨。

    </blockquote>

    其十四

    <blockquote class="shi">    成都卖卜士,大易先天心。

    第子一区宅,桑榆有余阴。

    何为天禄阁,忘身几陆沉?

    门前载酒者,奇字时相寻。

    为谢门前客,从今传酒箴。

    </blockquote>

    其十五

    <blockquote class="shi">    子陵江海客,本非沮溺伦。

    仁义立奇论,岂果忘吾民?

    狂奴作故态,飘然归富春。

    客星犯帝座,太史奏天文。

    故人信符谶,三分等浮云。

    </blockquote>

    其十六

    <blockquote class="shi">    武丁梦良弼,审象极冥搜。

    光武思故人,物色在羊裘。

    彭城有处士,君恩贲林丘。

    股肱不为用,颜色徒相求。

    </blockquote>

    其十七

    <blockquote class="shi">    董桌劫慈明,次以及伯喈。

    子龙独何人,谈笑却啀啀。

    高视梁砀上,片云卷而怀。

    古来高世士,尘埃岂能埋。

    </blockquote>

    其十八

    <blockquote class="shi">    庴阳有高士,生产不曾治。

    何以遗妻子,鹿门有深期。

    籍籍齿牙论,龙凤名诸儿。

    诸葛拜床下,可是圯桥师?

    </blockquote>

    其十九

    <blockquote class="shi">    孔公荐一鹗,义烈争秋霜。

    矢心报知己,讨贼尊天王。

    渔阳操英愤,夫岂病悖狂?

    营门三尺棁,杀气披樃枪。

    </blockquote>

    其二十

    <blockquote class="shi">    会稽嵇叔夜,才气浩不群。

    平生癖于锻,余好在琴尊。

    不如一长啸,携琴学苏门。

    可怜广陵散,奇弄今无闻。

    </blockquote>

    其二十一

    <blockquote class="shi">    汝南许文休,丧乱一驽士。

    敢当诸葛拜,合受玄德鄙。

    士论推指南,无乃失臧否。

    乃知群公曹,排摈有公是。

    </blockquote>

    其二十二

    <blockquote class="shi">    知子右司徒,分材靳齐奴。

    诸仲财不如,财穷东市诛。

    吁嗟石司徒,知子良不愚。

    </blockquote>

    其二十三

    <blockquote class="shi">    洛阳轻薄子,挟弹走春嬉。

    结交金谷友,谄事贾午儿。

    蔑弃慈母训,乾没不知几。

    感已赋闲居,犹以拙自悲。

    </blockquote>

    其二十四

    <blockquote class="shi">    弹琴戴安道,焦桐破奇声。

    蔚宗与文季,俱以琴自鸣。

    天子不得屈,王公不能聆。

    独怜褚司徒,银柱老齐伶。

    </blockquote>

    其二十五

    <blockquote class="shi">    我爱王怀祖,面壁售人骂。

    不比少掾时,瞋目答米价。

    褊中顿有容,坦之讵能过。

    桓桓大将军,汉业在出胯。

    </blockquote>

    其二十六

    <blockquote class="shi">    青青五柳宅,贫无三径资。

    玄参建威幕,为贫良亦非。

    彭泽八十日,朝为遽来归?

    乃知决然逝,非为乡里儿。

    首恶王休元,酒亦无所辞。

    华轩欲载我,我心讵能违?

    </blockquote>

    其二十七

    <blockquote class="shi">    王湛蓄深器,世人不能窥。

    大慧实若愚,人遂以为痴。

    可怜济父子,同门不识之。

    何况隔千里,而欲求人知。

    </blockquote>

    其二十八

    <blockquote class="shi">    羲之在东床,风操夙所称。

    蓝田誊转重,胡乃意不平。

    出吊屈在我,反恶固其情。

    以此悻悻死,无异匹妇轻。

    </blockquote>

    其二十九

    <blockquote class="shi">    韩信卜母地,旁置万人庐。

    郭公卜邻水,长洲偶成墟。

    千秋杨子窆,投弃同江鱼。

    裸发何为者,厌魅开遽条。

    孰借神丁火,焚却青囊书。

    </blockquote>

    其三十

    <blockquote class="shi">    郭历精术数,知晋必亡秦。

    逃秦远归晋,追兵杀亡臣。

    洛阳牛背叟,读书孝其亲。

    凉州未经破,先归忽如归。

    术人不灵己,哲士固全身。

    </blockquote>

    其三十一

    <blockquote class="shi">    骚雅去已久,宫体争哇淫。

    洛阳风一变,枳性随人心。

    乡关思萧瑟,作赋哀江南。

    调入金钗臂,亡国有余音。

    </blockquote>

    其三十二

    <blockquote class="shi">    尝疑王孝子,素履朴且庄。

    门生服县役,径行想不扬。

    孝子躬馌具,罄折在道旁。

    门生役已脱,诡道由此行。

    </blockquote>

    其三十三

    <blockquote class="shi">    郑州跛男子,识者惟客师。

    深沉有容量,不为同列知。

    唾面戒其弟,俯世一何卑。

    君看白水涧,沫额宣驽资。

    </blockquote>

    其三十四

    <blockquote class="shi">    世疑狄文惠,不知娄师德。

    娄公吾不贤,此意人未识。

    古来嫌忌间,吾道忧比迹。

    </blockquote>

    其三十五

    <blockquote class="shi">    开元刘神童,名字瑞一时。

    文学不济世,鞭算竞刀锥。

    招权啖士口,使不得有訾。

    任数不任道,兴利固如斯。

    </blockquote>

    其三十六

    <blockquote class="shi">    小儿贺季真,弃官亦弃宅。

    远谒王道者,去问术黄白。

    何物袖中藏,去道万里隔。

    </blockquote>

    其三十七

    <blockquote class="ci">    严家儿,八岁杀父姬,严家父称奇。

    养成虎豺恶,腐儒弄虎髭。

    嗟吁豺虎天早毙,七十慈母免官婢。

    </blockquote>

    其三十八

    <blockquote class="shi">    姚家有裨将,腰佩双青萍。

    青萍夜脱匣,忽杀程务盈。

    为书报杀状,伏剑随自刑。

    吁嗟古义士,岂复数荆卿。

    </blockquote>

    其三十九

    <blockquote class="shi">    厚施而薄望,郭解愧朱家。

    大唐郭氏子,手剑寒奸邪。

    赙金四十万,主名不知夸。

    结客豪侠场,此客实无加。

    </blockquote>

    其四十

    <blockquote class="shi">    昨日满头花,堂上争春妍。

    今朝大风起,花落玉津园。

    旧地易淮陕,取馘谐戎门。

    可怜於期首,不谢永州魂。

    </blockquote>

    其四十一

    <blockquote class="shi">    东人送降款,西人纳降城。

    长沙李太守,誓死城不盟。

    高楼一举火,老稚同焦冥。

    </blockquote>

    其四十二

    <blockquote class="shi">    要离爇妻子,大盗空古名。

    峨峨南文山,光焰日月青。

    妇义总一醮,臣道无改更。

    宁戴一天死,不载二地生。

    尚怜广西弟,有愧颜家兄。

    </blockquote>